این زن وقتی در مقابل قاضی اقدم - رئیس شعبه ۲۶۱ دادگاه خانواده- قرار گرفت، در توضیح ماجرایی که بر او گذشته بود گفت: سال‌ها قبل وقتی همسر ایرانی‌ام برای تجارت به ایتالیا آمده بود با یکدیگر آشنا شده و ازدواج کردیم. ما با هم زندگی خوبی داشتیم که حاصل این زندگی ۲ فرزند پسر بود.
این زن در حالی که به دشواری به فارسی صحبت می‌کرد، درخصوص اختلافش با همسرش گفت: ۶ سال قبل در حالی که فرزندان‌مان بزرگ شده بودند و هر یک در شهرهای مختلف ایتالیا کار می‌کردند، متوجه شدم همسرم بسیار آشفته و پریشان است.
هر بار که ماجرا را از وی پیگیری می‌کردم جواب درستی نمی‌داد تا اینکه از طریق چند نفر از دوستان ایرانی‌مان متوجه شدم او با خانواده‌اش که در ایران بودند دچار مشکل شده است.
در حالی که همسرم درگیر تلفن‌های مشکوکی بود، به یک سفر اروپایی رفت اما دیگر بازنگشت.
بعد از ناپدید شدن همسرم تلاش زیادی برای پیدا کردن وی انجام دادم اما تمامی تلاش‌هایم بی‌نتیجه ماند تا اینکه تصمیم گرفتم به ایران بیایم تا شاید ردی از شوهرم پیدا کنم. اکنون ۶ ماه است که به ایران آمده‌ام و به هر جایی که احتمال می‌دادم ردی از همسرم پیدا خواهم کرد، سر زده‌ام اما تمام تلاشم بی‌نتیجه بود.
با توجه به اینکه چند سال قبل در ایتالیا از همسرم طلاق غیابی گرفته‌ام برای گرفتن حضانت فرزندانم که هر دویشان در آن کشور زندگی می‌کنند، از شما می‌خواهم حکم طلاقم را در دادگاه ایران صادر کنید.
این زن با اشاره به اینکه مهریه اش یک هزار تومان بیشتر نیست، در ادامه گفت که از مهریه‌اش می‌گذرد تا بتواند از همسرش طلاق بگیرد.
قاضی اقدم با شنیدن اظهارات این زن، دستور طلاق غیابی وی را صادر کرد.
